NITIOBRIGES

NITIOBRIGES
NITIOBRIGES
populi Aquitaniae, teste Ptol. non Celticae, ut scribit Ortelius. Petrocoriis et Cadurcis finitimi: quorum urbs mons Albanus, Montauban vulgo dicta. Sed Poldo et Marliano est mons Pessulus, seu Pessulanus, Montpellier, urbs Episcopalis Galliae Narbonensis in Occitania regione ex verbis Caesaris l. 7. Bell. Gall. c. 7. inter Ruthenos Gabalos esse videntur. Baudrando fuêre inter Petrocorios ad Boream, Cadrucos ad Ortum, Auscios ad Meridiem, Vasatesque ad Occasum, ubi nunc l'Agenois, provinc. Agennensis; Eorumque caput Aginnum, ad Garumnam fluvium. Coeterum, iis quinque hominum milia, ad Alesiam obsidione Romanâ liberandam, imperata fuisse, scribit Caesar. l. 7. c. 31. ubi Teutomatum Olloviconis filium, Regem Nitiobrigum, cuius Pater ab Senatu Romano amicus erat appellatus, cum magno equitum suorum numero et quos ex Aquitania conduxerat, ad Vercingetorigem pervenisse, refert et inter Celtas illos ponit. Tarnis amnis a Tolosanis illos discernit Plin. l. 4. c. 19. quod in Aginnensem omnino pagum cadit, quem Tarnis fluv. a Tolosano agro discriminat: unde Nitiobriges non alios, quam Aginnenses et Aginnensis pagi incolas esse certum est: quorum caput Claudius Ptolemaeus ctiam Ἀγιννὸν seu Aginnum vocat; inter provinciae Aquitanicae secundae seu Burdigalensis 6. civitates secundum a Burdigala Metropoli locum tenens, praepositumque, quod mireris, civitatibus Santonum atque Pictavorum, multo nobiliorum ac validiorum populorum, in veterib. Notitiis provinciarum atque civitatum Galliae. Quem errorem recontiores Notitia correxerunt, et sub Metropolitano Burdigalensi Pictavensem Episcopum primô locô, Santonensem secundô posuerunt, Aginnensi post Ecolismensem etiam atque Petrocoricensem in ultimum locum reiectô. Meminit Phoebadii, Agenni Galliarum Episcopi, Hieronym. de Script. Eccl. Dicitur Aginnum, vulgo Agen: caputque est pagi cognominis, quem inter pagum Cadurcinum et Petrocoricum locat Fredegarius, ac Aimoinus l. 3. c. 15. hodie L'Agenosi vel le pays d' Agenois: Cuius pars trans Garumnam posita, erat in finibus provinciae Novempopulanae vel Vasconiae, circa Condomium. Unde, in vetustissimis Annalibus, legimus, regnante Pipinô, pluisse frumentô, in pago Aginnensi ultra Garumnam, i. e. in Vasconiae pago Condomiensi: Et Senescalcia Aginnensis dos Episcopatus continet, cis Garumnam Aginnensem, trans flumen in Vasconis Condomiensem. Hadr. Vales. Notit. Gall.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Nitiobrīges — (a. Geogr.), Volk im Aquitanischen Gallien mit der Hauptstadt Aginnum (Agen); sie stellte zu Cäsars Zeit 5000 Bewaffnete …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Nitiobriges — Nitiobroges Carte des peuples gaulois Les Nitiobroges sont un peuple celte dont le territoire se situait dans l actuel Agenais. Il avait à sa tête un roi, Teutomatos, fils d Ollovico, qui prit part avec ses hommes au siège de Gergovie.… …   Wikipédia en Français

  • НИТИОБРИГИ —    • Nitiobrīges,          Νιτιόβριγες или, вернее, Nitiobroges, народ Аквитании по обеим сторонам реки Олтиса (Лот) с главным городом Aginnum (Аген) на Гарумне. Они могли выставить до 5000 вооруженных солдат. Caes. b. g. 7, 7. 31. 46. Liv. ер.… …   Реальный словарь классических древностей

  • Nitiobroges — Carte des peuples gaulois Les Nitiobroges sont un peuple celte dont le territoire se situait dans l actuel Agenais. Il avait à sa tête un roi, Teutomatos, fils d Ollovico, qui prit part avec ses hommes au siège de Gergovie. Présentation Le nom… …   Wikipédia en Français

  • Nitióbroges — Mapa de los pueblos galos. Los nitióbroges (en latín, Nitiobroges) eran un pueblo celta en el territorio se situaba en el actual Agenais. Tenían en frente a un rey, Teutómato, hijo de Olovicón, que intervino con sus hombres en el sitio de… …   Wikipedia Español

  • Ollovico — est une personnalité du peuple celte des Nitiobroges (ou Nitiobriges), peuple dont le territoire est approximativement localisé dans l actuel département de Lot et Garonne. Il nous est connu par une mention de Jules César, dans ses Commentaires… …   Wikipédia en Français

  • CADURCI — populi Galliae Aquitanicae de quibus I. Caesar in 7. Commentario c. 75. scribit, Vercingetorigem Arvernum adolescentem cum Senonibus, Parisiis, Pictonibus, Turonis, Aulercis, Lemovicibus, Andis adversus Romanos sibi Cadurcos adiunxisle, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Gallia Aquitania — (Latin pronunciation IPA|/ˈɡalːia akʷiːˈtaːnia/; [Charlton T. Lewis and Charles Short (1879). Aquitania . A Latin Dictionary. [http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text.jsp?doc=Perseus:text:1999.04.0059:entry=A%5Equi ta ni%5Ea Perseus Digital… …   Wikipedia

  • Arverni — For the hazardous lakes, see Avernus. A map of Gaul in the 1st century BC, showing the relative position of the Arverni tribe …   Wikipedia

  • Menapii — Reconstruction of a Menapian dwelling at Destelbergen. The Menapii were a Belgic tribe of northern Gaul in pre Roman and Roman times. Their territory according to Strabo, Caesar and Ptolemy stretched from the mouth of the Rhine in the north, and… …   Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”